SDHK-nr: 42380

Heningius Iohannis quondam cappellanus in ecclesia Lappewesi presbyter Aboensis diocesis exponit, quod, cum olim quedam inter ipsum exponentem et quendam familiarem plebani dicti loci rixe et contentiones orte fuissent, dictus familiaris exponentem deinde odio prosequens malitioso quadam nocte eundem exponentem armatus expectasset eumque minime apprehendisset, quendam exponentis familiarem iuvenem die sequenti comperuit, quem verberavit. Quod dum exponens prefatus sensisset, prefatum verberatorem, quare talia machinaretur, inquisisset. Qui verbis mox iniuriosis oratori exhibens arreptaque quadam fuste costis ferreis clavis circumsepta, quo exponentem percutere nitebatur, per astantes tamen illic impeditus fustem prefatam dimisit et quandam balistam sive arcum ipsius arripuit, quibus exponentem offendisset, nisi iterum per astantes impeditus fuisset, qui balistam prefatam e manibus vi receperunt. Qua deinde recepta alia hincinde arma invasoria perlustrabantur. Interea vero exponens versus quandam domum fugam vertisset, cuius portas aperire non potuit. Ad quoddam vehiculum suum in domo plebani prefati paulo ante transvectum cucurrit, super quo quandam securim, qua se defenderet, reperiret. Et cum sic inter duo vehicula gratia querendi securim constitutus esset, dictus adversarius alterum vehiculum celeriter accurrens, ex quo securim extraxit et in oratorem irruit eumque animo offendere et occidere proposuisset securimque erexit et exponentem percutere nitebatur. Exponens vero videns se absque enormi lesione evadere non posse mortisque periculum imminere ictum dicti invasoris reparavit eumque exinde securi in capite percussit et vulneravit. Ex quibus deinde paucis diebus effluxis, sicut Domino placuit, expiravit. Cum autem, pater sancte, dictus exponens in morte dicti invasoris aliter, quam ut premittitur, culpabilis non fuerit nec aliter mortem evadere sperabat de eiusque morte ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque in suis ordinibus perpetuo Domino famulari, a nonnullis tamen simplicibus et iurisignaris ac ipsius exponentis forsan emulis asseritur ipsum propter premissa homicidii reatum incurrisse et propterea in ordinibus prefatis ministrare non posse. Ad ora igitur talium et aliarum sibi super hoc forsan in futurum obloqui volentium emulorum obstruenda supplicatur sanctitati vestre pro parte dicti exponentis, quatenus ipsum propter premissa nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse sed premissis non obstantibus in suis susceptis ordinibus ministrare ac quecumque beneficia ecclesiastica per eum forsan obtenta et in futurum forsan canonice conferenda recipere et retinere libere et licite posse declarari mandare dignemini in forma. Fiat ut infra. Iulianus episcopus Brethonoriensis regens. Videat eam dominus Franciscus Brevius. Iulianus. Comittatur ordinario, ut, si vocatis vocandis sibi constiterit de assertis, et quod supplicans ad sui necessariam deffensionem et cum moderamine inculpate tutele percusserit, declaret, ut petitur.