SDHK-nr: 31407

Venerabili in Christo patri Dei gratia episcopo Scarensi vel eius vicario in spiritualibus Iulianus miseratione divina episcopus Ostiensis salutem et sinceram in Domino caritatem. Ex parte Olavi Petri presbiteri decani ecclesie Scarensis nobis oblata petitio continebat, quod, cum alias quondam Petrus Symonis laicus, dum viveret in humanis, colonum quendam seu prediorum suorum inquilinum sepe invaderet seu persequeretur, ipse exponens volens ipsorum -- tam Petri invasoris quam coloni sui -- hincinde indempnitati subvenire quosdam famulos duntaxat ad capiendum dictum Petrum invasorem et, ut eum captum ad se ducerent, eis comittendo transmisit. Qui famuli, cum tarde in noctis crepusculo dictum Petrum declinantem et vociferantem ex hoc magis quam perversum esse considerassent, ipsum tunc insecuti fuerunt. Quos cum dictus Petrus sensisset insequentes eum, arcum eius, quem et tunc secum et in suis manibus ferebat, tetendit et telum impositum ex eo emisit et quendam ex famulis predictis -- armis tamen protectum -- sagittavit. Illo ob hoc illeso remanente qui tunc famulus volens similiter iniuriam propulsare et ipse arcu suo, quem similiter in suis tenebat manibus, extenso et per eum ex illo telo superposito et emisso dictum Petrum invasorem et in illius pectore vulneravit. Qui Petrus cum arcu, quem adhuc in suis manibus tenebat, eundem famulum, qui eum, ut prefertur, sagittavit tetigitque, et in illius capite percussit et vulneravit. Attamen et dictus Petrus invasor postea victus et captus in carcerem ea nocte ductus est, qui et altera sequente die se humiliando et de ulteriori molestia exponenti ac suis et famulis predictis et per eum amplius et in futurum non inferenda promissione facta et e carceribus liber dimissus est. Qui tamen paucis post diebus supervivens, sicut Domino placuit, diem suum clausit extremum. Cum autem, sicut eadem subiungebat petitio, dictus exponens alias, quam ut premittitur, in morte dicti Petri culpabilis non fuerit, immo de eius morte ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore in omnibus suis etiam presbiteratus ordinibus ministrare et altissimo Domino perpetuo famulari, a nonnullis tamen simplicibus et iurisignaris ac ipsius exponentis forsan emulis asseritur exponentem ipsum propter premissa homicidii reatum incurrisse et irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse et propterea in dictis suis ordinibus licite ministrare non posse. Ad ora igitur talium et aliorum sibi super hoc in futurum forsan obloqui volentium emulorum obstruenda supplicari fecit humiliter dictus exponens sibi super hiis per sedem apostolicam misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate domini pape, cuius penitentiarie curam gerimus, circumspectioni vestre committimus, quatenus, si vocatis vocandis vobis constiterit, quod exponens consilio, auxilio, favore, adhortatione aut alias, quam ut premittitur, in morte dicti Petri culpabilis non fuerit et de aliis expositis, super quibus vestram conscientiam oneramus, declaretis exponentem ipsum premissorum occasione nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse sed premissis non obstantibus in dictis suis ordinibus libere et licite alio sibi non obstante canonico ministrare posse. Datum Rome apud Sanctum Petrum sub sigillo officii penitentiarie, xvi Kalendas Martii, pontificatus domini Sixti pape iiii anno tertiodecimo.