SDHK-nr: 661

Abel, Dei gratia Danorum Sclauorumque Rex, Dux Jutie, omnibus hoc scriptum cernentibus salutem in perpetuum. Tempus est mensura motus rerum mutabilium, idcirco discrete decreuit antiquitas, vt ea, que geruntur sub tempore, ne simul labantur cum tempore, literarum testimonio reciperent firmamentum. Ad reuocandas igitur contentiones, lites et discordias, nec non etiam perjuria super solutione thelonei in nundinis Scanore, que aliquando fiebant ab iis, qui Vindlandsfare dicuntur, que quidem sepius minime committi possunt sine discrimine et periculo non modico animarum, taliter inter nos et eosdem, accedente nostro et eorum consensu, deliberatione sufficienti adhibita, satis prouide in perpetuum est statutum, quod de quolibet Coggone, qui ad partes occidentales de Scanore redierit, triginta duo solidi bonorum sterlingorum persoluantur: Si vero ad orientales partes declinare aliquis de supradictis noluerit, et super hoc ex parte nostra requisitus juramentum prestiterit corporale, quod illic sit tertius, duo solidi de qualibet testa monete Scaniensis recipiantur ratione telonei ab eodem. Si vero aliquis fraudem in premissis fecerit, et super hoc repertus et conuictus fuerit, bona ipsius ad vsus nostros deuoluentur vniuersa; qui si ad regnum nostrum redire noluerit, et nostrum nuncium ad terram aut ciuitatem , in qua habitat, miserimus pro justitia ab ipso obtinenda, nuncio nostro cum omnibus bonis suis exponi debet a suis conciuibus. Hoc enim prefati Vindlandsfar firmiter promiserunt, qui presentes impetrarunt. Si vero conciues ipsius negligentes in hoc extiterint, nec curauerint nobis a prefato justitiam extorquere, toti terre seu ciuitati, in qua habitat, debet merito imputari. Quicumque etiam ad prefatas nundinas de dictis Vindlandsfar cum naui sua et suis deuenerit mercaturis, et inde ad Norwegiam transire voluerit, nec secum halec, sed pannum lineum et sal seu etiam victualia sua detulerit, a telonei grauamine sit immunis; ita tamen quod Camerarius noster vel alius ex parte nostra vel ipsius naues ipsorum et eorundem contenta copiam habeat perscrutandi. Ceterum cum sepius progenitorum nostrorum temporibus passis naufragium violentia inferebatur et injuria, statuimus, vt quicumque naufragium perpessi fuerint, bona vniuersa libere habeant, que saluare et eripere possunt propriis laboribus et expensis, nec exactor noster seu aliquis alter se de bonis eorundem sic ereptis aliquatenus intromittat. Quicumque vero contra tenorem hujus priuilegii excesserit, non solum direptionem bonorum suorum sentiet, verum etiam nostram non effugiet ultionem. Vt igitur premissa rata sint et firma, presentem paginam sigilli nostri munimine duximus roborandum. Datum Scanore Anno Domini M°CC°LI° Calend. Octobris octauo. Presentibus Dominis subscriptis, dilecto consanguineo nostro Comite Ernesto, et fidelibus nostris, Tukone Camerario nostro, Nicolao nostro Prefecto Lundensi, Martino Porthagell, et multis aliis clericis et laicis ecclesie nostre.