SDHK-nr: 6860

Svenskt Diplomatariums huvudkartotek över medeltidsbreven

Datering
1355  maj  22
Utfärdandeort
Avignon 
Innehåll

Påve Innocentius VI uppdrager åt biskopen i Västerås att giva Sigge Magnusson och Ramborg Karlsdotter i hans stift, båda välborna, dispens, såvitt biskopens samvete medger detta, från det äktenskapshinder deras släktskap i fjärde led utgjorde, så att de ånyo kunde ingå och förbliva i äktenskap med varandra, och att förklara deras gemensamma barn, födda som ännu ofödda, för äkta. Ur en till sig ingiven supplik för de båda kontrahenterna (jfr DS nr 5407) säger sig påven ha inhämtat att dessa redan, trots vetskap om att de var släkt i förbjudna led, ingått giftermål och levat som äkta makar men nu inte kunde skiljas utan allvarliga faror och anstöt befarades uppkomma mellan dem och andra välborna i Sveriges rike. Påven förordnar att biskopen må lösa dem från bannet och utrusta en ständig kaplan med 40 guldfloriner årliga inkomster, samt att han må förklara deras barn för äkta.

Språk

latin

Källor
  • Medeltida avskrifter: Reg. Auin. 129, fol. 452v, Reg. Vat. 231, f. 199r-v, båda Vatikanarkivet
Brevtext

Venerabili fratri . . episcopo Arosiensi salutem etc. Oblate nobis nuper pro parte nobilis viri Siggonis Magni et nobilis mulieris Ramborgis Karlsdotwr tue diocesis peticionis series continebat, quod ipsi olim scientes, se quarto consanguinitatis et affinitatis (2-)gradibus simul(-2) fore coniunctos, matrimonium per verba de presenti de facto inuicem contraxerunt, illudque(3) per carnalem copulam consumarunt(4). Verum cum in sic contracto matrimonio remanere nequeant dispensacione apostolica super hoc non obtenta, pro parte ipsorum Siggonis et Ramborgis nobis fuit humiliter supplicatum, vt, cum ex eorum separacione perpetua, si fieret, inter eos et alios nobiles regni Swecie, eorum amicos, grauia pericula et scandala timeantur verisimiliter suboriri, prouidere eis super hoc de absolucionis ab excommunicacionis sentencia, quam propterea incurrerint, et apostolice dispensacionis beneficiis de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur, qui pacem et concordiam cunctorum fidelium affectamus, volentes huiusmodi periculis et scandalis, quantum cum Deo possumus, obuiare, fraternitati tue, de qua specialem in Domino fiduciam obtinemus, per apostolica scripta mandamus, quatenus, si est ita, ipsis Siggone et Ramborgi separatis ad tempus, de quo tibi videbitur expedire, ipsos a sentencia excommunicacionis, quam propter premissa incurrisse noscuntur, auctoritate nostra iuxta ecclesie formam absoluas, iniunctis eis sub virtute iuramenti prestandi per eos, quod similia decetero non committant nec committentibus prestent auxilium, consilium vel fauorem, ac penitencia salutari et aliis, que de iure fuerint iniungenda, quodque ad laudem Dei de bonis suis fundent et dotent vnam capellaniam perpetuam valoris in annuis redditibus quadraginta florenorum auri. Et si tibi expediens videatur, quod dicta dispensacio concedatur, super quo tuam conscienciam(5) oneramus, cum eisdem Siggone et Ramborgi, vt impedimento, quod ex consanguinitate et affinitate huiusmodi prouenit, non obstante matrimonium de nouo inter se contrahere et in eo licite remanere valeant, eadem auctoritate dispenses prolem susceptam et suscipiendam ex eis legitimam decernendo. Datum Auinione xi kalendas iunii anno tercio.

Tryckt
Litteratur och kommentar

se S. Engström i HT 1964, s. 293; B. Fritz, Suecica i Vatikanarkivet (Arkiv hemma och ute. Årsbok för Riksarkivet och Landsarkiven 1995), s. 10 ff, särskilt s. 16 ff. Även i Papal Letters and Vatican copies in the Swedish National Archives: an Orientation (Ab Aquilone. Nordic Studies in Honour and Memory of Leonard E. Boyle, O.P. 1999), s. 39.

Senast ändrad

2015-06-05



Kommentera post/rapportera fel