SDHK-nr: 18829

Humillima et deuota nostri recommendacione in Domino sincere premissa. Reuerendi patres et domini! Ad aures vestras non ambigimus peruenisse, quod nobilis vir Magnus Ericsson, consorte sua iam ante annum de medio sublata, vouit in deuocionis spiritu religionis nostre iugo collum submittere sine fraude et post multas laboriosas instancias tandem nostri consensus adhoc adepta beniuolencia, bona sua in Konungxsundh monasterio nostro contulit perpetuo possidenda, literas nobis super huiusmodi donacione confidens sigillo suo roboratas, quas reuerendis patribus vestris cum latore presencium transmittimus, humiliter supplicantes quatenus easdem eciam sigillo vestro nunc dignemini confirmare, quemadmodum vos facturos, sicut ipse asseruit, ei alias promisistis, et si dicte litere ex aquarum inundacione casualiter deformate reuerendis patribus vestris aliquam ammiracionem intulerint uel horrorem, non ideo tamen velitis retrahi a promisso, nam cum dictus Magnus iter sue peregrinacionis arriperet, literas illas a nobis repetiit, vt sigillum vestrum cum ad Lincopiam veniret personaliter procuraret, sed pre varietate rerum disponendarum nimium distractus obliuioni tradidit, quod facere firmiter intendebat; post dies autem aliquos easdem literas taliter in sacco suo sicut cernitis decoloratas nobis remisit cum famulo suo, instanter supplicans vt quod sua negligenter pretermisit obliuio, nostra solicitudo diligencius adimpleret. Idcirco reuerendi patres et domini, tam nostrum quam suum affectum nunc deducere dignemini in effectum. Reuerendas paternitates vestras conseruet Altissimus in sua gracia semper saluas. Scriptum monasterio nostro Watzstenensi, dominica vicesimaprima trinitatis, nostro sub sigillo. Abbatissa, confessor generalis ac vterque conuentus monasterii Watzstenensis, reuerandarum paternitatum vestrarum humillimi et deuote oratores.