SDHK-nr: 42423

Nicolaus Magni presbyter Stregnensis diocesis exponit, quod, cum alias ipse certas iurisdictiones ex suo officio inter quosdam presbyteros eiusdem diocesis expeteret, quidam Ericus Beronis etiam presbyter exponentem ipsum verbis contumeliosis et iniuriosis adeo provocavit adiram, ut idem exponens tedio affectus insurgeret contra eundem. Et inter utrosque ad verbera perventum fuit citra tamen alium excessum difficilem vel enormem. Cum autem quidam Petrus Laurentii etiam presbyter exponentem ad effectum separationis mutue tenendo constringeret, ut se ab insultibus adversarii, qui solutus erat, <liberare non posset>, et quodam cultello vim exponenti temptabat, exponens ipse membrorum mutilationem timens aut vite periculum eidem Petro se constringenti dixit, <ut> etiam suum adversarium impediendo teneret vel ipsum solutum dimitteret. Ipse Petrus ex dictis verbis indignationem et furorem contra ipsum exponentem concepit ipsumque extra curiam dictam in itinere existentem et in domum suam cedere volentem nec aliquid mali de eodem suspicantem duobus ensibus et uno familiari celeri gressu insecutus est. Cuius adventus causam cum exponens perquireret, ipse Petrus respondit: “Sic amico meo hodie fecisti, sic alias facies michi” et vibrato ense in exponentem irruit. Cuius ictus cum exponens eidem occurrendo et se defendendo suo ense susciperet, per familiarem et complicem ipsius Petri a tergo venientem in altero brachio adeo graviter vulneratus fuit, ut ipsius membri beneficio perpetuo privaretur. Timensque mortis periculum imminere, postquam ipsum amicum se ledentem suo gladio quodam modo tetigisset, ipsum Petrum modo eo minus gravissimam vim inferentem, quam, nisi exponens, cum, sicut premittitur, lesus esset, etiam vi repulisset, mortis periculum inevitabiliter incurrisset, unico ictu in capite vulneravit. Exquo idem Petrus postmodum, sicut Domino placuit, diem clausit extremum. Cum autem, pater sancte, dictus exponens ad sui necessariam defensionem vim repellendo non valens aliter periculum evitare in morte dicti Petri alias, quam ut premittitur, culpabilis non fuerit sed de ea ab intimis doluerit, prout de presenti dolet, cupiatque in suis ordinibus ministrare, supplicat sanctitati vestre prefatus exponens, quatenus ipsum a generalibus excommunicationum sententiis, quas ob premissa incurrit, homicidii reatu et excessibus huiusmodi absolvi, demum cum eo super irregularitate sic ac missas et alia divina officia celebrando et alias se eisdem immiscendo contracta, quodque premissis non obstantibus in omnibus suis ordinibus – etiam in altaris ministerio –ministrare ac quecumque per eum forsan obtenta retinere sibique in futurum conferenda beneficia ecclesiastica recipere et similiter retinere possit, dispensari omnemque inhabilitatis notam et infamie maculam ex premissis insurgentes circa eum penitus aboleri misericorditer mandare dignemini de gratia speciali et expresso. Fiat de speciali et expresso. Iulianus episcopus Brictonoriensis regens. Et committatur episcopo Milopotamensi ad presens in Romana curia residenti.