SDHK-nr: 198

Londensi Archiepiscopo Petrus abbas sancti Remigij.Imago vestrae dileccionis impressa & expressa stylo ferreo in vngue adamantino cordis nostri viget, & in eo vigere non cessabit. Radicem namque misit deorsum, quam irrigare non cessat ingis, & quotidiana recordatio benignitatis vestrae ad amicum, ne dicam ad seruum vestrum. Totum enim me occupat gratia, & amicitia, excluso, & expulso timore, tanquam mercenario. Inde est, pater reuerentissime, quod in oblatione primitiarum mearum Domino viuo & vero vestri quoque memoriam eius propitiationi pro posse quotidie repraesento. Redijt ad nos Magister Crispinus, marina potione non parum amaricatus, vestro tamen beneficio aliquantulum recreatus. Inter caetera retulit nobis duram historiam naufragij vestri, in qua elatione saeuissima mare aduersum vos intumuit, ventus immoderatus nauem ferocissime repercussit, tempestas paulominus absorbuit. Recordor, Petrum in fluctibus ambulantem, & ventum validum contra illum venientem, Paulum tertio naufragantem, Ionam absorptum a bellua, quae tamen illum retinere non potuit. Domine Iesu, ubi eras? manum auxilij quare tunc suhtrahebas? nisi forte vt de reliquijs calicis tui, quem cum in passione gustasses bibere noluisti, ministri tui & sequaces de eodem mixto portionem, siue potionem, quae sibi contingebat, ad recuperandam sanitatem, immo hereditatem.