SDHK-nr: 232

Archiepiscopo Lundensi, Petrus Abbas sancti Remigij.Spiracula virtutum & odoramenta, suauia sunt & perpetua. Nam nec longaeuitate veterascunt, nec longinquitate odorem suum minuunt. Ecce vestra Dacia remota est a nostra Francia. Distant enim & moribus hominum, & consuetudinibus, siue situ terrarum. Sed virtus, siue hic, siue illic, nec vultum mutat, nec habitum; nec fructum, nec vsum. Species illi vna & in Dacia & in Francia. Quorsum haec? quid ad materiam praesentem attinet de insolubili & immobili vigore & decore virtutis scribere, cum sufficit grates referre vobis pro beneficijs fratri & amico nostro Fulconi Episcopo collatis, & quod obsequium suum tantus Dominus tam indigno monacho litteris suis porrexit? Sed peccatum reputo falsa dicere, nihilominus & vera tacere. Sicut enim improbus incenditur, aut inflatur, si falso laudetur: sic praeditus naturali & gratuita bonitate humiliatur, & fortius ad meliora accenditur, cum ad se & ante se relatione, non adulatoria, sed vera reuocatur. Timet enim, ne non sit vel minus sit, quam dicitur. A multis retro annis, pater carissime, de vestra nobilitate & industria plura audiuimus, & quod feruentissimo zelo quae Dei sunt in vobis, & in alijs augmentare studeatis. Tenui fama hoc didiceram, sed cumulum veritatis & certitudinis adiecit carissimus noster & vester, Fulco Episcopus. Phinees vtinam tam apud vos, quam apud nos resurgeret; & filij Mathathiae antiqua pro lege Dei bella renouarent, & sibi vsque ad animas non parcerent. Feruentis illius spiritus stillicidium in vobis infundat Spiritus sanctus. Satis dictum sit sapienti. Pro his quae aguntur in partibus vestris erga nepotes & amicos praedecessoris vestri, vtinam ea mihi esset apud vos gratia & amicitia, quae apud illum est; & sicut illi honore, sic dilectione succedatis. Valete.